૧૫ મી ઓગસ્ટ અને જન્માષ્ટમી - 2014

બોસ શું માહોલ હતો ગજબ નો !! અરે જ્યાં જુઓ ત્યાં ભારત ના જ તિરંગા ( મતલબ વોટ્સએપ અને સોસીઅલ મીડિયા માં ). સ્વાતંત્ર દિવસે તો સવારે વહેલો જ ઉઠી ગયો, પછી વીરુ ના ઘરે જઈને એને પણ જગાડ્યો પછી ગયા સીધ્ધા વહેલાલ ( ધ્વજવંદન કરવા ) . શું યાર અડધું તો પતિ ગયું હતું , પણ જેવું રાષ્ટ્રગીત ચાલુ થયું અને સ્કાઉટ વાળા ધમ-ધમ મંડી પડ્યા અને મારા તો રુંવાડા ઉભા થઇ ગયા (સાચે જ યાર) , સાલું આવું પહેલા જયારે સ્કુલ માં હતા ત્યારે નહતું થતું. ત્યારબાદ બધા જ મેડમ અને સર ને મળ્યા, થોડી વાતો ની વાત કરી અને થોડી યાદો ને યાદ કરી. ઘરે આવીને મેક્ષ પર લગે રહો મુન્નાભાઈ મુવી ચાલતું હતું એ જોયું.

મિત્ર સાચું કઉં ને તો એટલા બધા વિચારો આવ્યા ને કે સાલું મુન્નાભાઈ જેવા કેમિકલ લોચા આપણા માઈન્ડ માં કેમ નથી થતા ? મને બધું જ ખબર હોવા છતાં હું કેમ કોઈ લક્કી જેવાને "Get Well Soon" નથી કહી શકતો ? મારા હક નું પણ મારે મેળવવા માટે સહન કેમ કરવું પડે છે ?

હું જન્માષ્ટમી ના દિવસે અમદાવાદ ભાવ-નિર્જર શ્રી કૃષ્ણ નો જન્મોત્સવ ઉજવવા આવ્યો હતો, ત્યાં આખા દિવસ દરમિયાન ખુબ જ શીખ્યો, ખુબ જ મજા આવી, કંઈક સારું જોવા, શીખવા મળ્યું. શ્રી કૃષ્ણ નું જે ચરિત્ર હતું એ પર થી જેટલું શીખી શકીએ એટલું ઓછું. વિશ્વ ના સૌથી મોટા ફિલોસોફર નું પુસ્તક ( બુક ) હિંદુ ધર્મ ના મહાન ગ્રંથ મહાભારત નો એક ભાગ એટલે "શ્રીમદભગવદગીતા" માં ભગવાને પોતે આપણને જીવન ના બધા જ પ્રોબ્લેમ ના સોલ્યુસન્સ આપ્યા આવા શ્રીકૃષ્ણ નું વર્તમાન સમય માં કેટલું માન?

મારી આગળ ની પોસ્ટ માં પણ ભક્તિ વિષે સમજણ પાકી કરી હતી. હાલ જુગાર રમવો એ  જ જન્માષ્ટમી અને ભારત ના તિરંગા જોવા અને બતાવવા એ જ સ્વાતંત્ર દિવસ ? ભાઈ દેવાંગ પટેલ પેલા "જલસા કર બાપુ જલસા કર" ગીત ના રચયિતા એમણે એમના સોંગ માં બધી જ નાની નાની વાતો વર્ણવી છે, જે સાંભળતા જ હાસ્ય છૂટી જાય પણ જલસા કરતા કરતા કઈ રીતે આપણી આ કુટેવો દુર કરી શકીએ એ જ આપણે સમજવાનું છે.

પણ કૃષ્ણકાંત ઉનડકટે યંગસ્ટર્સ ને પ્રોત્સાહન આપ્યું છે. ન્યુઝ માં મેં વાંચ્યું આમનો એક આર્ટીકલ હતો 15 મી ઓગસ્ટ ના દિવસે, જેમાં દુનિયા માં સૌથી વધારે યુથ ધરાવનાર દેશ ભારત માં યંગસ્ટર્સ પોતાના કામ અને ધ્યેય માટે વેલ ફોકસ્ડ છે. વાત પણ સાચી જ છે. 2014 માં ભારત નું રાજકારણ બદલવામાં સૌથી મોટું યોગદાન યુથ નું છે, અને આઈટી ક્ષેત્ર ને એકલા હાથે ધમ-ધમાવનાર આ યંગસ્ટર્સ જ છે. પણ પ્રત્યેક દિવસે ભક્તિ અને દેશભક્તિ હોવી જરૂરી છે. નઈ કે ફક્ત ઈન્ડીપેન્ડેસ અને જન્માષ્ટમી નાં દિવસે જ.

લબૂક :- 

"ચલ થઈએ ફના દેશ માટે હું અને તું,
જેમ થાય ફના ચાલુ બાઈક પર જીવ-જંતુ"

ફ્રેન્ડશીપ ડે અને હું.

ફ્રેન્ડશીપ ડે તો સારો રહ્યો (સારો એટલે ટકા ટક). આમ તો ઉજવ્યો હોય એમ કેહવાય કેમ કે ત્રણ મિત્રો ફરીથી ફરવા ગયા હતા. નરોડા માં મીની કાંકરિયા છે ત્યાં. હા તો એમાં શું?? નાં જવાય?? મહત્વ ની બાબત એ હતી કે મિત્રો સાથે હતા. પછી ભલે ને જગ્યા ગમે તે હોય.

દિવસ ની શરૂઆત જેમ થવાની હતી એમ જ થઇ (વોટ્સએપ થી)  આજે કૈક વધારે પડતા મેસેજ હતા. ત્યાર બાદ રવિવાર હતો એટલે વિચાર્યું કે થોડો આરામ કરી લઉં. પણ તમને લાગે છે કે આપણા મિત્રો આરામ કરવા દે.?? વિચાર્યું હતું એનાથી ઉલટું થયું, જેવો આમ આરામ કરવા જતો જ હતો ત્યાં તો યાર!! એક મસ્ત અને નજીક નો મિત્ર ગૌરાંગ અને એનો મિત્ર (એટલે મારો દુર નો મિત્ર) બંને ચાર કિલોમીટર દુર થી સ્પેસીઅલ કેસ માં અમને (હું અને વીરેન્દ્ર) ને મળવા આવ્યા, સારી ફીલિંગ આવી હતી

હવે ઘરે આવે એટલે શું થાય? આપણી પોલ ખુલે કાં તો પછી આપની પર્સનલ વાતો સામે આવે ( મમ્મી-પપ્પા સામે ) જો કે બચી ગયો, વાતો કરવા અમે નક્કી કર્યું કે ક્યાંક બહાર જઈએ, ઘર છોડી દઈએ ( 3 - 4 કલાક માટે ), તો નીકળ્યા ત્યાંથી અમે ગૌરાંગ ના ઘરે, એ અમારે ત્યાં આવ્યો અમે કેમ રેહવા દઈએ એનું ઘર, તો બદલો લઇ જ લીધો, આ એ જ વહેલાલ છે જ્યાં અમે 10 સુધી ગ્રેજ્યુએટ થયા  ;) ;) 

હવે આટલે સુધી આવ્યા જ છીએ તો વિચાર્યું કે બીજા લઠ્ઠાઓ ને મળી ને જ જઈએ, હવે વારો આવ્યો સુનીલ નો એના ત્યાં ગયા તો એ પણ કોઈને હેરાન કરવા નીકળેલો ( એ પણ ઘર છોડતો હતો ) એને થોડું ઘણું મળ્યા પછી બીજી મિત્ર ના ઘરે ગયા, ધ્રુવીષા ને જેવો ફોન કર્યો એવો જ મસ્ત આવકાર મળ્યો, એના ઘરે બેસીને મસ્ત આઈસ-ક્રીમ ખાઈને નીકળ્યા રામ ભરોસે.

ત્યારબાદ ત્રિપુટી નીકળી નરોડા જવા કાંકરિયા (મીની) ની ટીકીટ લઈને પ્રવેશ કર્યો સાંજ નું વાતાવરણ હતું, ફીલિંગ્સ તો વધતી જ જતી હતી. વાતો તો પેટ ભરી ને કરી બીજા ભાઈ બંધ અને બહેનપણીઓ ને મળ્યા સારું લાગ્યું, એના એક બે ફોટોસ મુકું છું જોઈ લો,

આજે ગણવા બેસ્યો કે સાલું  મારે કેટલા મિત્રો છે? (મુર્ખામી). પછી યાદ આવ્યું કે ફેસબુક માં 450 અને બીજા ઘણા બધા, પણ અમુક એવા મિત્રો કે જેમને યાદ કરી ને ફેસ પર મસ્ત સ્માઈલ આવી જાય,  જેમ કે કોલેજ ના મિત્રો અજય, હર્ષિલ, ગુંજન, વિક્રમ, હેમિક્ષ, અભિષેક.

 મારા બ્લોગ ની પ્રથમ પોસ્ટ ના બધા જ મિત્રો, જેમણે મારી લાઈફ સુંદર બનાવી એવા મિત્રો, કરીઅર ને સાથે સાથે મિત્રો વધતા ગયા. patel vaibhavi,  Mori Usha  Dhananjay, Priyesh, Narendra, Akshay, Jarpita, Pinkal, Hina, Namrata,  Suresh.  ABHISHEK JUNGI


શ્રીની, ધર્મેશભાઈ, રાહુલભાઈ, સંગ્રામભાઇ, ચિરાગ, રીતેશ, અરુણભાઈ, આ મિત્રો  સાથે ફ્રેશર થી કરિઅર ની શરૂઆત કરી.

હાલ જે જગ્યાએ સુખ (દુ:ખ) ભોગવી રહ્યો છું ત્યાના મિત્રો Jignesh, Yogesh, Ninad, ABHISHEK, Kaushalbhai, Kishan, Niravbhai, Shesan, Aakash, Hitendra, Ashishbhai સાથે થોડો ઘણો પ્રોફેસનલ બન્યો એવું લાગે છે. આ ભેરુઓ સાથે દરરોજ ની મસ્તી જોબ ને હળવી કરી નાખે છે.

અભિષેક :- એક માત્ર એવો મિત્ર કે જેની સાથે કોલેજ ના ત્રણ વર્ષ, ટ્રેઈનીંગ અને જોબ પણ સાથે જ કરી હોય હાલ પણ સાથે જ છીએ. (ટેગ લાઈન : ઉઈઈ )

યોગેશ :- ( ટેગ લાઈન : અલ્યા હહાહાહા  !!!!! અચ્છા હા. )

જીગ્નેશ : (ટેગ લાઈન : એવું તો ના હોય. હમ્મ્મ્મ )

ધનંજય :  ( ટેગ લાઈન : તારી માસી ને ઢોકળા ભાવે )

ગૌરાંગ : ( ટેગ લાઈન : હું મારી વાત કઉં તને??, આપણને આમ જ ફાવે , આમ ના ફાવે.)

વીરેન્દ્ર : ( ટેગ લાઈન : યાદ જ નથી  સોરી )

મારા બધા જ મિત્રો ના મારા બ્લોગ પોસ્ટ માં કરેલા આવા ઉલ્લેખ બદલ કોઈને કઈ પણ વાંધો હોય તો.......
.
.
.
.
મારે શું હું તો આવું જ લખીશ.

મિત્ર વિનાની દુનિયા તો વિચારી પણ નથી સકાતી. આ વાંચશે તો મને પણ એમ જ  કેહ્સે.
"મારી લીધી હોંશિયારી?"

આ સાંભળવા માં પણ અલગ મજા છે. ગલતી સે મિસ્ટેક હુઈ હો તો માફ કર દેના. ઓકે?? અહી કમેન્ટ્સ નું ઓપ્સન તમારા માટે જ છે.

અભી અભી મિલી ખબર કે અનુસાર મેરે દોસ્ત મેરે બીના હી કુછ ખીચડી પકા રહે હે, તો હું જાઉં એમની ખીચડી વગારવા માટે ત્યાં સુધી આવજો, મળીએ આવતા બ્લોગ-પોસ્ટ માં, આ જ બ્લોગ પર.

 લબૂક :-

" વો બોલા, તેરે સાથ મુસ્કાન મેરી જાતી નહિ,

 મેં બોલા, ઔર તેરે બીના કિક મુજે  મિલતી નહિ "